De eerste stage dagen

Hallo Allemaal,

Deze week zijn we echt begonnen met onze stage week. Elke ochtend beginnen we om 9 uur op een basisschool daar geven we elke uur in een andere klas een lesje. We mogen zelf weten wat voor les we geven. Deze week hebben we wat dingen uitgelegd over nederland en hebben we samen met de kinderen typisch nederlandse dingen getekend, Natuurlijk waren dat de tulpen, molens, koeien, klompen en de nederlandse vlag. Met de jongere kinderen is het moeilijk om te communiceren omdat die geen engels spreken, maar met handen en voeten komen we een heel eind. Anders gaat er vaak iemand met ons mee die onze tolk is. De oudere kinderen spreken daar redelijk engels en die wisten vooral te vertellen dat de nederlanders Roemenie hadden verslagen met voetballen...haha
De scholen duren in Roemenie maar een ochtendje de kinderen tot 11 jaar stoppen om 12 uur en de andere kinderen stoppen rond 2 uur.

Om 12 uur zijn wij klaar en dan gaan we naar het straatkinderenproject.
Dit viel ons helaas een beetje tegen, we hadden verwaht dat het een grote zaal zou zijn waar allemaal straatkinderen binnen kwamen om te eten en te douchen( dit is ons ook zo vertelt vanuit school) Er komen wel kinderen die heel arm zijn maar niet echt kinderen die op straat leven. De kinderen die bij ons komen zijn voornamelijk uit arme gezinnen waarvan de ouders ook eten komen halen om zo tot een redelijk leventje te kunnen lijden.
Met deze kinderen doen we activiteiten. Het gebouw ziet er van binnen heel saai uit en deze mogen wij opfleuren door er met leuke kleuren op te schilderen.
Een deel van het sponsergeld zullen we gaan gebruiken voor verf, speel en knutselmaterialen en een kast om deze in op te bergen.
Op een aantal vrijdagen zullen wij langs zigeunergezinnen gaan die heel arm leven. Hier zullen wij eten, schoonmaakmiddelen en kelding naar toe brengen. Ook gaan wij kijken of we deze gezinnen misschien nog meer kunnen bieden.

Een aantal dagen zullen wij ook stage gaan lopen bij een instelling voor gehanciapte kinderen. Deze kinderen kunnen onze aandacht erg goed gebruiken. De kinderen die niet kunnen lopen worden vaak niet eens uit bed gehaald omdat dit te veel moeite is. Hun tanden zijn nog nooit gepoetst en de schimmel staat er letterlijk op, dit was erg zwaar om te zien. Er zijn veel kinderen en maar weinig mensen die ze begeleiden. De zusters die er zijn om ze te begeleiden vinden dat ze voor het loon wat ze ontvangen niet veel hoeven te doen en houden dus op een dag heel veel koffie pauzes. De kinderen worden dan allemaal op een bank gezet en moeten hier maar blijven zitten soms wel voor een paar uur lang. Door de zuster worden er ook geen activiteiten gedaan de kinderen lopen de hele dag maar een beetje heen en weer. De kinderen hebben vaak kleding aan wat stuk is of te klein. De zuster lopen de hele dag tegen ze te schreeuwen en soms worden ze zelfs geslagen. Echt vreselijk om dit te zien en we proberen dit natuurlijk zo veel mogelijk tegen te houden.

Veder hebben wij ons plekje hier wel gevonden. Soms is het nog wel wennen, want de gebruiken zijn hier toch echt heel anders dan in nederland. Het is wel grappig als je bijvoorbeeld in de tram zit en je komt langs een kerkje slaan alle mensen 3x een kruisje...soms staan er wel 4 kerken achter elkaar maar dan blijven ze evengoed kruisjes slaan.

Wij willen iedereen bedanken voor de lieve berichtjes, we vinden dit echt onwijs leuk om te lezen!!!

La reverdere